Français l Poème français
l English l English poem l Español l Poema español l Occitan l Poème occitan l
Pigeonniers et monde rural l Situation géographique l Diaporama l Contact
Letra dobèrta, 
Colombièrs de la meuna enfantesa,
Soi nascuda dins una bòria del Carcin Bais, de
còsta del rui Lo Dourre als confinhs dels dos departaments del
Tarn e Garona e del Lòt. Aquelas entressenhas
bàstan per vos, soi segura, per fin de m'emplaçar.
M'estirarai doncas pas sus la meuna identitat que lo sabi, m'avètz totes ja coneguda.
Mas voldriái avuèi vos far part dels sentiments que
devèrs vos espròvi dempuèi tant de temps e
coma encara vos ne parlèri jamai.
Aquò fa de deseniás qu'abespiatz los meus anar e venir,
las meunas passejadas de pè o de bicicleta e sètz al fach
dels meus itineraris causits cada acabament de setmana. M'esperatz
aquí al recontorn d'un camin e tan lèu que
m'avesini, m'agachatz de naut. Me miratz de totes los vòstres
uèlhs tant redonds .....
Vos lo confessi ara sens fastis.
Me sentissi pichona, vulneradissa als vòstres costats ; tanben vau lo meu camin .... amb noncura pensatz....
D'acòrdi, per èstre franca, lo vòstre vejaire cap ben una onça de vertat.
Pendent qualques annadas faguèri pas grand cas de las
vòstras bèlas fugivolas. Eisistissiatz vos de vertat per
ieu ? Faguèretz totjorn partida de la vida al meu entorn....
Qualque còp, l'admeti, vos agachèri sens vos veire.
Mas quants de còp tanben, vos vegèri sens vos agachar....
Cosín estre pas frapat per la vòstra gracia
nautièra, las vòstras estadidas d'atlètes,
l'armoniá de las vòstras proporcions, la farotariá
dels vòstres vestits, lo compliment de las vòstras
còfas.
Pensi d'en primièr a vosautres, los solatièrs,
desmantenguts, fortament enrasigats dins aquela tèrra
carcinòla. Modèstes, despertorbadisses,
amb per sol companhièr l'orquestre de la natura, bravatz lo temps que passa.
Sola la vòstra rauba, ressaupicada pels ans perdèt de la seuna frescor d'antan.
Me viri cap a vosautres los crenhents. Afortits mas tant plan vestits.
Escondits per preservar la vòstra libertat e aquesta vida que batega
alentorn de vos.
Un rai de solelh a travèrs lo felhatge enlumina lo vòstre cossatge de colores maidauradas.
Pelufòl graciusaire... tralh del passat....…
Vos oblidi pas vosautres los cambafins, los baronils.
Quilhats sus la punta dels pès, cambas estendilhadas, drapats
dins lo vòstre veston crosat a las corduras simetricas, agachatz
cap al orizon, prèstes per defendre lo vòstre estatut,
per salvar l'onor.
La furor del nòstre vent d'Autan bufant sens pèrdre alen sòmia de vos desvestir. Mas sètz pudic.
E rafutatz de vos agenolhar, per que sètz Bèls.
Sètz solets, colombièrs de la meuna enfantesa. Sètz raçats.
Mercé per demorar aquí als meus costats qu'avuèi podriái pas mai engenhar la vida sens vos.
Mas coneissi la vòstra fiseletat.
Siagatz assegurats del meu estacament.
A lèu doncas per un novèl rescontre.
Me languissètz ?
Òc ! vos aimi.
Anhes.
Poème causit